درونگرایی چیست؟ در پاسخ به این سوال می‌توان یک مقاله ده هزار کلمه‌ای نوشت! انسان‌های درونگرا، در ظاهر آرام و کم‌حرف به نظر می‌رسند اما در ذهنشان شتر با بارش گم می‌شود! همان‌طور که از معنای واژه درونگرایی قابل دریافت است، افراد دارای این ویژگی شخصیتی، به درون خود می‌گرایند (!) و از تجربیات انفرادی لذت می‌برند. اگر در دسته برونگراها قرار دارید، مطمئنا در دایره دوستان و آشنایان خود، درونگرایانی را مشاهده کرده‌اید. در دنیای ذهنی درونگراها چه می‌گذرد؟
همه ما نسبت به این ویژگی شخصیتی اطلاعات داریم؛ اما در این مقاله به مطالبی می‌پردازیم که کم‌تر شنیده یا دیده شده‌اند و باورهای غلطی که درباره درونگرایی وجود دارد را زیر ذره‌بین قرار می‌دهیم. (نویسنده این متن هم یک درونگرای پر و پا قرص است و در جبهه درونگرایان شمشیر می‌زند!)
درونگرایی چیست؟
درونگرایی و برونگرایی یک معیار مهم در شخصیت تمام انسان‌هاست و بر خلاف تصور عموم یک طیف است. یعنی نمی‌توان انسانی را به طور کامل در دسته برونگرا یا درونگرا قرار داد؛ همه ما درصدی از برونگرایی و درونگرایی را در شخصیت خود داریم. کسانی که در ترکیبات شخصیت خود درصد بیش‌تری از درونگرایی دارند به عنوان انسانی درونگرا شناخته می‌شوند. درونگرایان ترجیح می‌دهند در ذهن خود زندگی کنند و نسبت به برونگرایان تمایل بیش‌تری به تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی از محیط بیرون دارند.
در حقیقت سوخت موتور انسان‌های درونگرا، فکر کردن است؛ در مقابل، انسان‌های برونگرا با برقراری روابط اجتماعی و ارتباط با محیط بیرونی انرژی دریافت می‌کنند. در بخش بعدی با بیان ویژگی‌های افراد درونگرا، به بررسی دنیای ذهنی این دسته از افراد می‌پردازیم و با ویژگی درونگرایی بیش‌تر آشنا می‌شویم.
چگونه درونگرایان را شناسایی کنیم؟!
رسیدیم به مهم‌ترین بخش مقاله! در این بخش به ویژگی‌های مهم افراد درونگرا می‌پردازیم. با بیان ویژگی‌ها سعی می‌کنیم دنیای ذهنی این دسته از انسان‌های مظلوم (!) را بهتر درک کنیم. علاوه بر این اگر به عنوان یک فرد درونگرا در حال مطالعه این مقاله هستید، با مطالعه ویژگی‌ها متوجه می‌شوید که کدام رفتارهایتان ناشی از این ویژگی شخصتیست.
۱. نسبت به محرک‌های بیرونی واکنش بیش‌تری دارند
مهم‌ترین ویژگی انسان‌های درونگرا، حساسیت در مقابل محرک‌های بیرونی (مثل آدم‌ها، اتفاقات، رفتارها و …) و پردازش زیاد اطلاعات دریافتیست. شاید با خود فکر کنید «درونگراها خنثی و آرام به نظر می‌رسند.»؛ اما این طرز تفکر ناشی از عدم آشنایی با دنیای ذهنی درونگراهاست. زیرا افراد درونگرا در ذهن خود و در لا‌به‌لای انبوهی از فکر و تحلیل زندگی می‌کنند ولی توانایی بروز آن را ندارند. پس گول ظاهر آن‌ها را نخورید و بدانید و آگاه باشید که این انسان‌های به ظاهر خنثی، درونی به شدت غیر خنثی (ناخنثی!) دارند!
۲. همدلی زیادی با اطرافیان به خصوص خانواده دارند
بیایید با یک آزمایش جالب تصورات غلطی که درباره درونگرایان وجود دارد را دور بریزیم. آیا می‌توان انسان‌های درونگرا را از سنین نوزادی تشخیص داد؟ این سوال ذهن تعدادی از پژوهشگران را به خود مشغول کرد؛ پس برای یافتن پاسخ، آزمایشی را برای تعیین میزان واکنش نوزادان به محرک‌های بیرونی ترتیب دادند.
آزمایش این‌گونه بود که نوزادانی را در مواجهه با محرک‌های گوناگون، مثل اجسام رنگارنگ یا صداهای متفاوت قرار می‌دادند و میزان واکنش سوژه‌های مورد آزمایش را بررسی می‌کردند. پس از مشاهده نتایج، نوزادان به دو گروه تقسیم شدند؛ نوزادانی با واکنش‌ها و حرکات بیش‌تر و نوزادانی با عکس‌العمل کم‌تر. فکر می‌کنید کدام دسته در بزرگسالی به انسان‌هایی درونگرا تبدیل می‌شوند؟
باید بگویم احتمالاً درست حدس نزده‌اید! چون بر خلاف تصور یا پیش‌فرضی که ممکن است داشته باشید، نوزادانی که واکنش‌های بیش‌تری نشان می‌دادند، در سنین بالاتر مقادیر زیادی درونگرایی در ترکیبات شخصیت خود داشتند. این آزمایش به خوبی نشان می‌دهد که درونگراها در مقابل اطلاعات ورودی، پردازش و توجه بیش‌تری دارند. همین موضوع سبب می‌شود توانایی همدلی بیش‌تری با سایرین به خصوص اعضای خانواده خود داشته باشند؛ زیرا همدلی کردن مستلزم توجه زیاد، تحلیل شرایط فرد مورد‌نظر و تلاش برای درک اوست.
۳. شنونده‌های خوبی هستند
اگر انسانی را در اطراف خود دارید که شنونده خوبی برای صحبت‌هایتان است و بدون موعظه و نصیحت فقط گوش می‌کند، بدانید در ترکیبات خود درصد زیادی درونگرایی دارد! البته که برونگراها هم ممکن است شنونده‌های خوبی باشند اما درونگراها چون معمولاً شخصیت آرام و کم‌حرف‌تری دارند با دقت و توجه بیش‌تری گوش می‌کنند و حوزه مورد علاقه‌شان تحلیل اطلاعات شنیده شده است.
۴. نمی‌توانند طولانی مدت در میان جمع باشند
تصور غلط بعدی این است که انسان‌های درونگرا جمع گریز هستند و یا از انسان‌ها خوششان نمی‌آید. اما باید بدانید اتفاقاً علاقه و همدلی زیاد با انسان‌های دیگر، دلیل دوری آن‌ها از جمعیت است. همان‌طور که در مورد اول گفتیم، درونگرایان بیش از حد به محرک‌های بیرونی حساس هستند، همدلی زیادی نسبت به دیگران دارند و به جزئیات توجه بیش‌تری می‌کنند؛ در نتیجه بودن در جمع‌های شلوغ مانند این است که بخواهید یک بشکه آب را در یک لیوان جای دهید! چون حجم اطلاعات ورودی به مغزشان زیاد است، نمی‌توانند زیاد تاب بیاورند و بعد از مدت زمان مشخصی نیاز به خلوت‌گزینی پیدا می‌کنند.
۵. عواطف خود را عمیق‌تر و برای زمان بیش‌تری احساس می‌کنند
ویژگی‌های انسان‌های درونگرا به نحوی مکمل یک‌دیگر است. عواطف و احساسات، زبان بدن برای صحبت کردن با ماست و همان‌طور که گفتیم درونگرایان گرایش بیش‌تری به درون دارند! بنابراین معمولاً بسیار حساس هستند و عواطف گوناگون را برای مدت زمان طولانی‌تری تجربه می‌کنند.
۶. برای قانون، مسئولیت و وجدان اهمیت زیادی قائلند
جهت‌گیری انسان‌های درونگرا بیش‌تر بر اساس ارزش‌های معنوی و فلسفی است تا اهداف مادی‌گرایانه. معمولاً در مقابل خطاها و اشتباهات خود احساس گناه بیش‌تری را تجربه می‌کنند و با افکار سرزنش‌کننده احاطه می‌شوند؛ پس برای قانون و مسئولیت‌پذیری اهمیت زیادی قائل هستند و بهتر می‌توانند لذت‌های لحظه‌ای را به تعویق بیندازند.
۷. به سختی از منطقه امن خود خارج می‌شوند
همان‌طور که گفتیم یکی از ویژگی‌های اصلی درونگراها پردازش و تجزیه زیاد اطلاعات است. در نتیجه معمولاً شخصیت محتاطی دارند و پیش از تصمیم‌گیری‌ها سعی می‌کنند تمام زوایا و خفایا (!) و همه ریسک‌ها و معایب مسیر را بسنجند. دلیل ارزیابی زیاد، جلوگیری از سورپرایز شدن توسط اتفاقات غیرمنتظره است! در بسیاری از مواقع این پردازش زیاد کار دستشان می‌دهد و نمی‌توانند به راحتی تصمیم‌گیری کنند یا از منطقه امن خود خارج شوند. اگر بیش از حد اتفاقات غیرمنتظره را پیش‌بینی کنی بالاخره خطری خواهی یافت!
این یکی از ویژگی‌های منفی انسان‌های درونگراست و باید به آن توجه کنند؛ زیرا تحلیل افراطی خطرات مسیر، می‌تواند آن‌ها را از پیشرفت و تجربه فرصت‌های مناسب باز دارد. (خواهی نشوی رسوا، در منطقه امن باش! شاعر: یک درونگرای اصیل!)
۸. می‌توانند مدیران خوبی باشند
اگر خوش‌صحبتی و روابط اجتماعی بالا را یکی از لازمه‌های مدیر بودن بدانیم، درونگراها را فاقد توانایی مدیریت ارزیابی می‌کنیم! اما باید بدانیم ویژگی‌هایی مثل شنونده بودن، مسئولیت‌پذیری و وجدان اخلاقی موجب می‌شود درونگرایان مدیران لایقی باشند. زیرا شنوای ایده‌های جدید هستند و برای هدف‌های معنوی و قوانین اهمیت زیادی قائلند. (همان‌طور که در مورد ۶ گفته شد.)
۹. ترجیح می‌دهند به تنهایی کار کنند
افراد درونگرا ممکن است با کار گروهی راحت نباشند. زیرا هنگامی که در معرض نگاه و قضاوت دیگران قرار می‌گیرند، احساس راحتی ندارند و معمولاً ترجیح می‌دهند کارها را به تنهایی انجام دهند. علاوه بر این، در خلوت و تنهایی انرژی مغزی درونگرایان صرف تحلیل اطلاعات بیرونی نمی‌شود و می‌توانند به طور بهینه‌تر از آن برای ایده‌ها و خلاقیت‌های جدید استفاده کنند.
۱۰. ترجیح می‌دهند دوستانی اندک اما صمیمی داشته باشند
دایره ارتباطی انسان‌های درونگرا معمولاً کوچک است چون کیفیت را فدای کمیت نمی‌کنند! همان‌طور که در موارد قبل بیان شد، به احساسات و مشکلات دیگران اهمیت زیادی می‌دهند بنابراین ارتباط با تعداد زیادی از افراد برای آن‌ها دشوار خواهد بود. در نتیجه ترجیح می‌دهند دایره ارتباطی خود را کوچک نگه دارند و با افراد دایره، رابطه‌ای نزدیک و عمیق برقرار کنند.
مشکلات افراد درونگرا
تا کنون بسیار زیاد در وصف کمالات و جمالات افراد درونگرا گفتیم (!) اما آیا این سبک شخصیتی مشکلی ایجاد نمی‌کند؟ همان‌طور که برونگرایی می‌تواند معایبی به همراه داشته باشد، افراد درونگرا نیز ممکن است با مشکلاتی درگیر باشند.
- به دلیل بررسی بیش از حد موقعیت‌های جدید، ممکن است فرصت‌های مناسب را از دست بدهند. همان‌طور که گفتیم خروج از منطقه امن می‌تواند برای درونگرایان دشوار باشد؛ در صورتی که آشنایی با فرصت‌های جدید و قرار گرفتن در مسیر ترقی و پیشرفت نیازمند خارج شدن از مرزهای منطقه امن است.
- دایره ارتباطات کوچک ممکن است به کاهش اعتماد به نفس یا تضعیف مهارت‌های اجتماعی منجر شود. گاهی افراد درونگرا بیش از حد خلوت می‌گزینند و به صورت افراطی در تنهایی خود غرق می‌شوند. اما ما انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستیم و به روابط خوب نیازمندیم. ماندن در انزوا به صورت افراطی می‌تواند مهارت‌های ارتباطی را کاهش دهد و در نهایت به کاهش اعتماد به نفس منجر شود.
- عدم توانایی برای کار گروهی، می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. همان‌طور که گفته شد درونگرایان تنهایی را ترجیح می‌دهند و قرار گرفتن در جمع برای مدت طولانی احساس ناخوشایندی به آن‌ها می‌دهد. اما بسیاری از موقعیت‌های شغلی مستلزم کار کردن با دیگران است. بنابراین افراد درونگرا باید سعی کنند در کنار استفاده از مزایای درونگرایی، توانایی کار گروهی را در خود تقویت کنند. (از جمله خودم!)
- نشخوار فکری زیاد، کار دست آدم می‌دهد! همان‌طور که می‌دانید فکر کردن اگر از حدی فراتر رود به اختلال وسواس فکری تبدیل می‌شود. نشخوار فکری لانه بسیاری از رنج‌های روانی مانند افسردگی یا اضطراب است. دوری از جمع و انزوای افراطی نیز می‌تواند وسواس فکری را افزایش دهد.
کم‌رویی همان درونگرایی است؟
پاسخ این سوال منفیست؛ درونگرایی و کم‌رویی ممکن است شبیه به نظر برسند اما با یک‌دیگر تفاوت دارند. درونگرایی یک سبک شخصیتی به شمار می‌رود اما کم‌رویی یا خجالت زدگی احساسی است که در لحظات یا موقعیت‌های خاص تجربه می‌شود. به عنوان مثال ممکن است برونگرا باشیم اما هنگامی که در یک جمع ناآشنا قرار می‌گیریم هیجان خجالت‌زدگی را تجربه کنیم. (پس انسان‌ها می‌توانند درونگرا یا برونگرا اما کم‌رو باشند.) علاوه بر این افراد کم‌رو معمولاً با مشکلاتی نظیر کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس روبه‌رو هستند در صورتی که شما می‌توانید فردی درونگرا باشید اما از حق خودتان دفاع کنید و اعتماد به نفس بالایی داشته باشید. (منبع)
درونگرایی بهتر است یا برونگرایی؟
اگر بخواهم پاسخی مختصر و مفید ارائه کنم باید بگویم هیچ‌کدام نسبت به دیگری برتری ندارد. همین تفاوت‌هاست که ارتباطات را زیبا می‌کند و کارایی و بهره‌وری را افزایش می‌دهد. هر کدام از این سبک‌های شخصیتی دارای معایب و مزایایی هستند. نکته مهم اینجاست که به تفاوت‌های یک‌دیگر آگاه باشیم، درباره معایب سبک شخصیتی خود اطلاعات کسب کنیم و ویژگی‌های منفی را کاهش دهیم.
با چه تستی می‌توان درصد درونگرایی را تشخیص داد؟
یکی از تست‌های شخصیت‌شناسی که برای سنجش میزان درونگرایی و برونگرایی استفاده می‌شود، تست MBTI است. ایزابل مایرز در سال ۱۹۶۲ این تست شخصیت‌شناسی را منتشر کرد. تست MBTI بر اساس نظریه یونگ طراحی شده است و ۴ معیار اصلی را در شخصیت انسان‌ها بررسی می‌کند؛ یکی از این معیارها درصد برونگرایی و درونگرایی فرد است. (با سرچ کردن در گوگل می‌توانید تست را یافته و به صورت رایگان انجام دهید.)
جمع بندی
به پایان مقاله «درونگرایی چیست؟» رسیدیم. آشنایی با سبک‌های مختلف شخصیتی اهمیت دارد؛ چون مقدمه و پیش‌نیازی برای درک انسان‌های متفاوت از ماست. هنگامی که در دنیای ذهنی خود محصور می‌مانیم، درک و پذیرش رفتارهای دیگران برایمان دشوار می‌شود و ممکن است سعی کنیم شرایط و اطرافیان را تغییر دهیم یا سخت‌گیر و کنترل‌گر باشیم. اگر برای شناخت شریک عاطفی یا همسر، به مبحث برونگرایی و درونگرایی علاقه‌مند شده‌اید، مطالعه مقالات «تفاهم در ازدواج» و «سوالات مهم قبل از ازدواج» می‌تواند کمک کننده باشد.
درونگرا هستید یا برونگرا؟ جهان ذهنی شما چگونه است؟
نظریات و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید.
منابع:
- https://www.healthline.com/health/what-is-an-introvert
- پادکست رادیو راه مجتبی شکوری ـ اپیزود درونگرایی
۶ پاسخ
این که نتونیم کار گروهی انجام بدیم خیلی مشکل بزرگیه.
من هم درونگرا هستم و هم کمالگرا. اصلا نمیتونم با بقیه همکاری کنم.
سلام زهرا جان
درسته. کمالگرایی باعث میشه فرد به خاطر معیارهای سطح بالا نتونه کارها رو به دست دیگران بسپره. حتما روی کمالگراییتون کار کنید. چون میتونه آسیب‌زننده باشه.
وقتتون بخیر
چقدر جالب. همیشه خودمو سرزنش میکردم که چرا توی دورهمی ها زودتر از بقیه خسته میشم. الان متوجه شدم به خاطر درونگرا بودنمه.
سلام سحر جان
درسته. درونگراها به دلیل تجزیه‌ی زیاد اطلاعات زودتر خسته میشن.
سلام
مطلب کامل و خوبی بود
فکر کنم من هم کم‌رو هستم و هم درونگرا. از بس خودمو با تنهاییم غرق کردم مهارتای اجتماعیم ضعیف شده.
سلام مریم جان
درسته. کم‌رویی با درونگرایی متفاوت هست. با تقویت مهارت‌های اجتماعی میتونید این مشکل رو کاهش بدید.