مخصوصاً در گذشته که فرآیند پیدا کردن دختر مورد نظر و حتی ایجاد قرار‌های ازدواج، بیشتر بر دوش مادران بود تا خود پسر و دختر، خواستگاری بدون پسر رواج داشت. اما امروز که عملاً دیگر بچه‌ها مثل قبل وابسته به خانواده‌شان نیستند و استقلال زیادی دارند، این نوع خواستگاری کمی عجیب به نظر می‌رسد. اما آیا در روانشناسی هم این روش خواستگاری نکوهش شده و منع می‌شود؟ در ادامه توضیح می‌دهم.
خواستگاری بدون پسر
ببینید، از نظر روانشناسی خواستگاری بدون پسر نه‌تنها یک رسم واقعاً بد و اشتباه است، که حتی می‌تواند نشانه‌ای خطرناک برای رابطه باشد! چرا؟ در ادامه توضیح می‌دهم اما قبل از آن باید یک نکته را هم بگویم. اینکه ممکن است خواستگاری بدون پسر را با یک جلسه معارفه عادی اشتباه بگیرید! در واقع ممکن است بعضی از خانواده‌ها، از شما بخواهند صرفاً یک جلسه زنانه ترتیب داده تا در ابتدا خانواده‌ها با هم آشنا شده و البته اطرافیان پسر متوجه شوند که آیا معیار‌های مورد نظر پسرشان در شما دیده می‌شود یا نه؟
البته که شاید از نظر خیلی‌ها چنین جلسه‌ای هم خیلی انتخاب خوبی نباشد. اما خب حداقل می‌توان گفت این جلسه الزاماً به معنی یک جلسه خواستگاری بدون حضور پسر نیست و معایب و نشانه‌های کم‌تری به همراهش دارد. (ولی هنوز هم باید به نکات ادامه مقاله حواس‌تان جمع باشد.) در هر حال، من در ادامه معایب و نشانه‌های خطرناک جلسات خواستگاری که بدون حضور پسر انجام می‌شود را توضیح می‌دهم و شما اگر قصدتان جدی کردن رابطه مورد نظر است، حتماً باید به این توجه کنید که آیا این نشانه‌ها در رابطه یا فرد مورد نظر شما هم دیده می‌شود یا نه.
1_ عدم استقلال
اولین چیزی که یک جلسه خواستگاری بدون حضور پسر می‌تواند به شما نشان بدهد، این است که پسر مورد نظر واقعاً استقلال کافی در زندگی ندارد! این عدم استقلال ممکن است در زمینه‌های گوناگون باشد. مثلاً شاید فرد به طور کلی به خانواده‌اش اجازه دخالت زیادی در رابطه را می‌دهد که خب این موضوع یک آفت بزرگ رابطه خواهد بود. یا مثلاً احتمال دارد فرد از نظر مالی به خانواده‌اش وابستگی داشته و مجبور باشد همیشه به نظر و رای آن‌ها باشد.
2_ نبود مهارت و توانایی تصمیم‌گیری
مورد بعدی این است که شاید فرد مورد نظر از لحاظ توانایی و قدرت برای تصمیم‌گیری بالغ نباشد! یعنی از آن دسته پسر‌هایی باشد که هنوز توانایی ندارد به تنهایی برای خودش تصمیم بگیرد و حتی اعتماد به نفس کافی را هم برای تصمیم‌گیری نداشته باشد. در این شرایط احتمالاً با یک انسان نابالغ روبرو هستید که قرار است دائماً در زندگی برای تصمیم‌گیری‌های ریز و درشت از دیگران کمک بگیرد و افسار زندگی‌اش را به آن‌ها بدهد.
3_ نبود معیار‌های کافی برای ازدواج
ببینید، ساخت یک “ازدواج موفق” نیازمند چیز‌های زیادی است. جدایِ از بحث تفاهم و… در درجه اول انسانی در رابطه به موفقیت می‌رسد که به خودشناسی رسیده و واقعاً بداند که از زندگی و از زندگی دو نفره چه چیزی می‌خواهد؟ حالا خواستگاری بدون پسر ممکن است نشان از این باشد که فرد مقابل شما، هنوز حتی نمی‌داند که دقیقاً از زندگی و شریک آینده زندگش‌اش چه چیزی می‌خواهد و انتظار دارد. در این شرایط به جای شناخت خودش و خواسته‌هایش، همه تصمیمات را به مادرش یا اطرافیانش واگذار کرده. این موضوع واقعاً نشانه خطرناکی است.
- بیشتر بخوانید: ازدواج با پسر فقیر و بی پول
4_ بی توجهی به معیار‌های مهم
در جلساتی که مادر یا اطرافیان پسر به عنوان نماینده‌اش حضور دارند، گا‌هاً مسائل مهمی مورد توجه قرار می‌گیرند. اما نکته اینجاست که هر کسی در ازدواج یک‌سری معیار‌های شخصی دارد. مثلاً همانطور که در مقاله اهمیت زیبایی در ازدواج گفتم، مهم است که هر دو نفر از نظر هم جذابیت ظاهری داشته باشند. اما قطعاً مادر همسر شما نمی‌تواند به جای او بگوید که آیا واقعاً شما در نظر پسرش جذاب هستید یا نه. همینطور شما نیازمند گفت‌وگوی زیاد برای بررسی وجود یا عدم وجود تفاهم‌ها هستید در حالی که احتمالاً مادر او صرفاً به موضوعاتی مثل تحصیلات و… تان توجه می‌کند.
پس خواستگاری بدون پسر اشتباه است؟
روانشناسی می‌گوید شانس موفقیت رابطه‌ای که حاصل از خواستگاری بدون حضور پسر باشد، بسیار بسیار پایین است. این یعنی امکانش هست به‌شکل استثنا افرادی را ببینید که حتی در عین چنین خواستگاری، زندگی موفقی ساخته‌اند. اما به هیچ عنوان نباید امیدوار باشید که شما هم قرار است دقیقاً به همین شکل زندگی‌تان را بسازید.
خواستگاری و دوران نامزدی
حالا بیایید تصور کنیم خانواده همسر شما به همین شکل از شما خواستگاری کرده و شما هم به هر دلیلی قبول کرده‌اید با فرد مورد نظر، نامزد یا حتی عقد کنید. در این شرایط ۲ انتخاب وجود دارد:
اول اینکه خیلی خوشبینانه نگاه کرده و امیدوار باشید بدون دلیل منطقی خاصی، رابطه‌تان به یک “ازدواج ایده آل” تبدیل شود. آمار بالای طلاق در ایران حداقل نشان می‌دهد اغلب افرادی که اینطور خوشبین هستند، در نهایت به نتیجه خوبی نمی‌رسند.
اما انتخاب دوم این است که تا زمان دارید، برای بررسی بیشتر این رابطه زمان گذاشته و به‌شکل دقیق میزان ریسک شکست و موفقیتش را بررسی کنید. بهترین گزینه در این شرایط، مشاوره پیش از ازدواج است.
در جلسات مشاوره پیش از ازدواج، مشاور طی جلسات مصاحبه و البته به کمک چند صد سؤال تستی، نکات مهمی را می‌سنجد.
- مثلاً اینکه انگیزه ازدواج هر کدام از شما چیست؟ (“انگیزه ازدواج” به شدت روی موفقیت رابطه‌تان تأثیرگذار است. )
- اینکه در مسائلی مثل استاندارد‌ها، فرهنگ، مذهب، خانواده، ارزش‌ها و… چقدر با هم تفاهم دارید؟
- اینکه چه باور‌ها و انتظارات غلطی از این رابطه دارید؟
- اینکه آیا هر دو نفر سلامت روان کافی دارید؟
- و… .
با توجه به این موضوع، شرکت در این جلسات تا حد بسیار زیادی مشخص می‌کند که چقدر ممکن است در این رابطه با هم موفق باشید.
خلاصه: از نظر روانشناسی خواستگاری بدون حضور پسر انتخاب درستی نیست و ازدواج‌هایی که از این طریق و بدون آشنایی کافی دختر و پسر شکل می‌گیرند، به شدت ریسک شکست بالایی دارند. پس بهتر است حتی اگر جلسه آشنایی اول شما بدون حضور پسر بوده، هم زمان زیادی به خودتان برای گفت‌وگو بدهید و هم برای شناخت بیشتر، به جلسات مشاوره پیش از ازدواج بروید.
کلام آخر
خب به انتهای مقاله رسیدیم. در این مقاله موضوع خواستگاری بدون حضور پسر را بررسی کردیم و فهمیدیم که از نگاه روانشناسی این موضوع نشان‌دهنده چه مشکلات احتمالی در فرد و رابطه آینده او خواهد بود. در آخر اگر سؤالی دارید در بخش نظرات آن را مطرح کنید تا روانشناسان مجموعه پل پاسخ‌تان را بدهند.
