داروهای ضدافسردگی تاثیرات زیادی بر کارکردهای مغز و بدن دارند و توجه به مواد غذایی برای جلوگیری از تداخل دارویی ضروری است. قهوه یکی از مواردی است که می‌تواند تاثیرات زیادی بر کارکرد انواع مختلف داروی ضدافسردگی داشته باشد. در این مقاله تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی را بررسی خواهیم کرد.
تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی چه اثری دارد؟
قهوه و داروهای ضدافسردگی از یک جنبه تاثیر مشابهی بر مغز دارند. هر دو ماده به دلیل ترکیبات شیمیایی مخصوص خود، باعث افزایش سرعت و قدرت ارتباطی بین سلول‌های عصبی مغز می‌شوند. این سلول‌های مغزی که وظیفه جابه‌جایی اطلاعات را دارند، به نوعی پایه تمامی کارکردهای مغز هستند.
افزایش سرعت و قدرت ارتباطی سلول‌های عصبی مغز به معنای افزایش سرعت کارکرد مغز و حساسیت بیشتر آن نسبت به محرک‌های بیرونی است.
این رشد در کارکردهای ارتباطی مغز به معنای تغییرات شدیدتر مود و تزلزل در تمرکز است. تغییر مود صرفا به معنای افزایش عاطفه منفی نیست؛ بلکه عواطف مثبت نیز می‌توانند به همین میزان افزایش یابند. با توجه به همراهی قهوه با داروی ضدافسردگی، افزایش عاطفه مثبت قابل پیش‌بینی است.
ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود؛ افزایش کارکرد و سرعت سلول‌های عصبی موقتی است؛ قهوه حدود سه الی چهار ساعت و داروی ضدافسردگی (با توجه به دوز مصرفی) هشت الی دوازده ساعت تاثیر دارد.
از طرف دیگر، افزایش کارکرد مغزی به معنای افزایش متابولیسم بدن است. در واقع مشکل اصلی، مصرف آنها با یکدیگر نیست؛ بلکه به اتمام رسیدن این تاثیر موقت و سقوط کارکرد مغزی است.
بیشتر بخوانید:
تا چند ساعت قبل و بعد از مصرف داروهای ضدافسردگی قهوه نخوریم؟
اکثر افرادی که داروی ضدافسردگی مصرف می‌کنند، ضرورتی برای عدم مصرف قهوه ندارند.(در بخش بعدی دقیق‌تر بررسی خواهیم کرد.) با این حال، در صورتی که مصرف قهوه توسط متخصص برای شما ممنوع شده است، بهتر است به طور کلی قهوه مصرف نکنید.
نیمه عمر داروهای ضدافسردگی با دوز معمول، معمولا حدود 8 الی 12 ساعت است؛ به این معنا که نیمی از اثر دارو بعد از این مدت از بین می‌رود. با توجه به اینکه زمان مصرف این داروها بر اساس نیمه عمر مشخص می‌شود، این موضوع به این معناست که در صورت مصرف قهوه بخش زیادی از مدت اثر دارو، تحت تاثیر قهوه خواهد بود.
در صورتی که مصرف همزمان قهوه و داروهای ضدافسردگی برای شما ممنوع نشده است، بهتر است دو الی چهار ساعت بعد از مصرف داروی ضدافسردگی قهوه را میل کنید تا اثرات منفی به کمترین حد خود برسد.
مصرف قهوه با کدام داروهای ضدافسردگی خطرناک است؟
به طور کلی، تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی منجر به مشکلات جدی یا اورژانسی نمی‌شود. همانطور که گفته شد، فقط برخی از افراد و تحت شرایط خاص مجبور به قطع مصرف قهوه می‌شوند.
برای مثال افرادی که به دلایل مختلف افزایش ضربان قلب را تجربه می‌کنند، حتی با مصرف قهوه به تنهایی دچار مشکلات زیادی خواهند شد. تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی و تشدید عملکرد هر دو، باعث شدت گرفتن ضربان قلب شده و این مشکلات را افزایش می‌دهد.
افرادی که تحت تاثیر اختلالات اضطرابی هستند، با افزایش ضربان قلب ناشی از قهوه ممکن است علائم جدید یا تشدید علائم اختلال اضطرابی را تجربه کنند.
دارویی مثل نورتیلیپتیلین که مستقیما متابولیسم و ضربان قلب را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تداخل زیادی با قهوه دارد. این دارو جزو دسته داروی ضدافسردگی نیست اما ممکن است برای کنترل عوارض جانبی یا کنترل علائم اضطرابی همراه داروی ضدافسردگی تجویز شود.
علاوه بر این، با وجود اینکه داروهای ضدافسردگی جدیدتر تاثیری بر متابولیسم بدن ندارند، داروهای قدیمی‌تر به عنوان تاثیر جانبی بر متابولیسم نیز اثر دارند. این موضوع باعث می‌شود تا مصرف قهوه با آنها خطرناک باشد. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که تجویز این داروها بسیار نادر است و فقط در شرایط خاص تجویز می‌شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع داروهای ضدافسردگی می‌توانید مقاله مرتبط را مطالعه کنید.
علاوه بر این، داروهایی که برای کنترل مانیا یا روان‌پریشی برای اختلال دوقطبی یا شیزوفرنی ممکن است تجویز شوند، با قهوه تداخل دارند.
بیشتر بخوانید:
آیا مصرف قهوه را در دوران افسردگی باید کامل قطع کرد؟
با توجه به اینکه عوارض داروی ضدافسردگی در افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است و شروع مصرف این داروها همیشه با عوارض جانبی شدید همراه است، بهتر است در دو الی سه هفته اول شروع مصرف داروی ضدافسردگی، به هیچ عنوان قهوه مصرف نشود.
به طور کلی، مصرف قهوه با داروی ضدافسردگی افراد را نسبت به عوارض جانبی دارو آسیب پذیرتر می‌کند. با این حال با رعایت حجم قهوه مصرفی، می‌توان از این عوارض دوری کرد. میزان کافئین مصرفی در روز باید کمتر از 400 میلی‌گرم کافئین باشد که معادل دو شات اسپرسو، دو الی سه لیوان آمریکانو یا 4 لیوان قهوه فرانسه است.
یکی از خطرات اصلی و تداخل قهوه با داروی ضدافسردگی، سندرم سروتونین است که می‌تواند کشنده باشد.
سندروم سروتونین
در صورت تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی، با مصرف بیش از حد قهوه و به دلیل کاهش سرعت جذب قهوه و دارو در بدن، میزان سروتنین در بدن بسیار افزایش می‌یابد و موجب سراسیمگی می‌شود. به این وضعیت سندرم سروتونین گفته می‌شود.
سراسیمگی به عنوان یک وضعیت پزشکی شامل تب شدید، ناتوانی در خواب یا استراحت و به طور کلی تعریق زیاد، سردرگمی درباره زمان و مکان و افزایش شدید ضربان قلب می‌شود. در صورت عدم دخالت پزشکی و کنترل میزان سروتونین در بدن، این وضعیت می‌تواند منجر به تشنج، کما یا حتی مرگ شود.
سندروم سروتونین می‌تواند بر اثر تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی که با تحریک ترشح و جذب سروتنین کار می‌کنند، اتفاق بیفتد.
تاثیر قهوه بر افسردگی بر اساس منابع علمی
سازمان بهداشت بریتانیا، به عنوان یک سازمان جهانی حداکثر میزان مصرف کافئین همزمان با داروهای ضدافسردگی را 400 میلی‌گرم اعلام کرده است. این میزان میانگینی از وضعیت بدنی و پزشکی افراد مختلف است که وزن، حساسیت بدن به مواد مختلف و متغیرهای زیاد دیگری در آن تاثیر دارند. به همین دلیل، حداکثر میزان مناسب کافئین برای شما، ممکن است کمتر یا بیشتر از این میزان باشد.
با توجه به اینکه تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی نادر است، قطع مصرف آن ضروری نیست؛ با این حال کاهش مصرف قهوه نطر بدی نخواهد بود. علاوه بر این، با توجه به قابل مشاهده بودن علائم، بر اساس آنها می‌توانید میزان مناسب قهوه برای بدن خود را مشاهده کنید.
در صورتی که یک الی دو ساعت بعد از مصرف قهوه دچار ضربان قلب، تعریق یا سراسیمگی خفیف شدید، کاهش مصرف آن توصیه می‌شود. فراموش نکنید که قهوه تنها منبع کافئین نیست و بسیاری از آدامس‌ها، خوراکی‌ها، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و حتی چای حاوی کافئین هستند.
بیشتر بخوانید:
کلام آخر
به طور عمومی می‌توان گفت تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی بسیار نادر است. با این حال، مصرف قهوه در سه هفته اول مصرف داروی ضدافسردگی برای جلوگیری از تشدید عوارض جانبی توصیه می‌شود. علاوه بر این، شما می‌توانید با توجه به علائم سراسیمگی، میزان مناسب قهوه برای بدن خود را تشخیص دهید و از مصرف بیش از حد آن جلوگیری کنید. در صورت عدم توجه به این نکات، تداخل قهوه با داروهای ضدافسردگی می‌تواند منجر به سندروم سروتونین شود که خطرات زیادی برای سلامت جسمانی دارد.
برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و تخصصی بهتر است با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. شما می‌توانید از طریق پلتفرم پل از خدمات روانشناسی آنلاین بهره ببرید.
منابع:
